Ruch jest jedną z podstawowych potrzeb człowieka. Towarzyszy mu od chwili narodzin przejawiając się w różnych formach: w zabawie, w aktywnym wypoczynku oraz w codziennej pracy. Służy do wyrażania emocji, rozładowywania napięć i stresów, nawiązywania kontaktów i porozumiewania się.

25 kwietnia w grupie „Motylki” odbyły się zajęcia otwarte z udziałem rodziców oparte na Metodzie Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne. Podstawowe założenia metody to rozwijanie przez ruch zaufania, zarówno do siebie, jak i do innych, kreatywność oraz twórcza zabawa w sprzyjającej atmosferze. Ruch daje przeżycie radości i dzielenia jej z innymi, co jest bardzo ważne w nawiązywaniu kontaktów społecznych.

Podczas zajęć każdemu dziecku towarzyszyła jedna bliska osoba. Każda para wyposażona w kocyk i sportowy strój, a przede wszystkim szeroki uśmiech i pozytywne nastawienie, wykonywała ćwiczenia prowadzące do poznania własnego ciała oraz umiejętności kontrolowania go.

Na początku spotkania przedszkolaki powitały swoich partnerów zabawą „Klepaniec”. Początek zajęć był również czasem na krótkie wprowadzenie i zapoznanie z postacią Weroniki Sherborne oraz samą Metodą Ruchu Rozwijającego. Puszczona pomiędzy uczestnikami „iskierka” była sygnałem do rozpoczęcia części głównej, w której zaprezentowane zostały:

• ćwiczenia kształtujące świadomość osoby i schematu ciała – „Przybij piątkę”, „Lustro”;
• ćwiczenia kształtujące świadomość przestrzeni – „Bączek”, „Most”, „Tunel”;
• ćwiczenia oparte na relacji „z” (relacji opiekuńczej) – „Naleśnik”, „Na barana”, „Spacer”’
• ćwiczenia rozwijające relacje „przeciwko” (relacje mocy i energii) – „Przepychanie”, „Walka kogutów”;
• ćwiczenia oparte na relacji „razem” (relacji partnerskiej) – „Waga”, „Rowerek”;

Zajęcia prowadzone metodą ruchu rozwijającego były przede wszystkim dobrą zabawą, w trakcie której uchodziły nagromadzone emocje i napięcia dnia codziennego. Na zakończenie ćwiczeń odbył się relaks przy muzyce, dający czas na przytulenie i wsłuchanie się w bicie swoich serc.

Rozwijanie sprawności fizycznej oraz umiejętności współpracy były ważnymi celami zajęć, ale tak naprawdę najważniejszy był jakościowy czas spędzony razem z dzieckiem.

Opracowały:
Izabela Waśkowicz-Misiarz
Aneta Nieścioruk